ODA
“Resim sanatına yaklaşımda öncelikle bir takım ‘ön yargılarla’ karşılaşırız: Sanatı size kendilerince öğretmek adına önemli bir tavır konulmuştur. Müzelerde, kitapçılarda vs. ulaşabileceğiniz her türlü yayın hemen hemen belli bir beğeninin ürünüdür. Bugün açıkça diyebilirim ki; kendi ‘hayal-imaginer’ müzelerimi, kitaplığımı gerçekleştirdim. Akademi yıllarında bu ön yargıları çözmek adına ‘meraklı’ diye anılabilecek her şeyi yaptım. Açıkça olanaklar epey kısıtlıydı. O zamanki Devlet Güzel Sanatlar Akademisinin kütüphanesi ve Tüneldeki ‘Hachette’ kitapevi bize o günün en önemli yayınlarını izlemek olanağını veriyordu ama bir tek elden. Kalite yönünden ‘SKIRA’nın resim kitapları, çoğumuzu bir ressamı sevmek adına bizi yönlendirdi. Anımsadığım kadarıyla atölyesine ilk kez girdiğimde Bedri Rahmi Eyüboğlu ‘Reis, ustan kim senin?’ diye sorduğunda, George Rouault diye yanıtlamıştım. Epey şaşırmıştı. Nerede gördüğümü sormuştu.1965 yılında Akademinin son yılında, 4. Paris Biennaline ülkemiz ad