Bakış Açısı / utku varlık

LYON BİENALİ - Sam keogh / Know Worm Contemporary İstanbul fuarıyla ilgili yazımın başlığı “ Çağdaş Sanatın Bulanık Sularında 2 “, belki çağrışım yaptı, çağdaş histerinin en uç, en anlamsız biennalerinden biri olan 15. Lyon Bienali de kendine bir içerik olarak : “Bulanık Sularda Geziler”/ "Voyage En Eaux Troubles" koymuş ama başından bu yana kendini soyutlayan, bir kimlik ararken; asıl amacını yitiren bir panayır görünümündeki bu bienalin çok yakında bu bulanık sularda batacağını bir sezgisidir kanımca! LYON BİENALİ - Leonard Martin / Ucello'nun İzinde LYON BİENALİ - Mineuk Lim / Eğer Ben Seni Görüyorsan, Ben Seni Görmüyorum Öteki bienalere göre daha geç başlamış ama bütçesini ve açılımını bu zengin Lyon kenttinden sağlayan, kültür bakanlığının da yardımıyla da uluslararası bir düzeyi düşleyen  ne yazık başaramayan bir contemporary'nın bence ilk kurbanlarından biri olacak! LYON BİENALİ - Andreas Lolis / Résidence Permenant  Ne zaman “plas

Fotoğrafta “ultra-modern” bir yapı haberden önce çarptı, sonra Vehbi Koç Vakfı Sanat Müzesi Arter - Dolapdere; Kurucu direktörü  Melih Fereli konuşuyor, “mahalleye sırtını dönmeyen, mahalleyi davet eden bir yapı oluştu, Arter’in yeni binasıyla birlikte tüm halkımızın, özellikle gençlerimizin ve çocuklarımızın sanatla özgürce karşılaşabileceği bir ortamı mümkün kılmanın heyecanı içindeyiz!” Birden 40 yıllarına döndüm, mahallemizde Halkevlerinin açılış söylevi: babam söylevinde “önüm- arkam sobe” demiyor sayın Fereli gibi; Cumhuriyet’ten, laik Türkiye’den ve de kültürden söz ettiğinde, bizler elimizde mandolinlerle ilk dersi heyecanla bekliyoruz; akşam da herkesin katılımıyla oynanacak bir tiyatro oyunu var. Yine günümüze dönelim: Peki burası neresi: Fereli devam ediyor, “Mahalleye sırtını dönmeyen, mahalleyi içine davet eden, hatta içinden geçip arka taraftan tekrar sokağa çıkabileceğini…” evet şimdi nerede olduğunuzu biraz anladınız, Dolapdere’de siniz, sırtınızı da Kasımpaşa’ya