Bakış Açısı / utku varlık

Karanlık ormanlardan, yalnız hışırtılarını duyduğum, göz alabildiğine uzanan buğday tarlalarının yol kesimine çıktığımda, üstüme yağan çiğ, geceyi daha da dayanılmaz hale getirdi. Beni yol kavşağında bırakan kamyon şoförü; "..bir kaç kilometre yürürsem, Köln'nün ışıklarını göreceğimi" söylemişti ama Almanca'dan çok elleriyle konuşmuştu, ne kadar anlamışsam! Birden uzakta beliren bir ışık süzmesi bana bir umut vermeden o hızla kayboldu; aniden arkadan gelen bir kamyonun gürültüsüyle umutlanıp, elimi kaldırmadan; ıslak asvalttaki tüm suları üstüme püskürtüp, hızın verdiği soğuk dalgayı bir şamar gibi yüzüme vurdu kamyon. İşte bu kez sırıl sıklam, çaresizlik içinde desen ve gravürlerimin olduğu kartona üstümde ne varsa sardım. Belki açlık; içimde bir titreme, çiğerlerimi sökecek, beni alıp o karanlık tarlalara savuracaktı. Yine yürüyorum, o uzaklardan kayıp giden ışıklar da yok oldu; yolun silik çizgisine gözüm alıştı. aman yitirmemek. Güzel şeyler düşünüp korkumu dağ

Hiç paradokstur. Her şeyi kapsar. HİÇ'i anlatmak için yapılan her şey hiç'i yadsır. "Hiç gidilmemiş denizler/ söylenmemiş sözler" başlıklı sergisiyle Utku Varlık bu kavram üzerine düşünceler geliştirmektedir. Hem resmiyle hem de aynı adı taşıyan öyküsüyle.... Öykü Roby Zober adlı karakter çevresinde gelişen öykü, ressamın Paris günlerine anıştırma yapar. Roby Zober, Varlık'ın Paris'de bir apartman zilinde gördüğü isim.Onu hiç görmemiş. Adı olan ama bilinmeyen Roby Zober, ressamın düş gücüyle kurgulanarak bir öykü karakterine dönüşmüş. Ayrımında olmadan karakter bir süre sonra kendi yaşamından izler taşımaya, hatta doğrudan ressam/yazarın kendisi olmaya başlamış. Geçmişle hesaplaşan ressam, yarattığı bu karakteriyle günümüz insanının yaşadığı parçalanma ve yabancılaşmayı da yansıtır. Hiçler Hepleri Barındırır Zober, Kunsthistoriche Museum'da Pieter Bruegel'in "Karda Avcılar" resmini inceler. Resim ona ünlü şairin dizelerini anımsatır: &