MAKSAT MUHABBET/ SENNUR SEZER


Çok uzun yıllar sonra Sennur Sezer'le sergimde karşılaştık; bilmiyordum bir televizyon programı olduğunu; ayrıca bir gazetede yazdığını. Dedim ya yavaş yavaş,, zamanın koridorunda açacak kapı kalmamıştı, sığlaşmıştı İstanbul. Bir neden olmayınca geride kalanları bulmak çok zor, güzel insanlardan söz ediyorum!

İşte o kalanlarla karşılaştığımızda konuştuğumuz: acaba "sanal" mıydı o günler? Dekor aynı değil, kaçıncı perdedeyiz?

Utku Varlık Avrupa’ya göçeli neredeyse elli yıl oldu. Bir ömür. Başta Aziz Çalışlar, Taksim Sanat galerisindeki sergiden uğurlamıştı dostları onu. Hemen bütün desenleri satılmıştı. Satılan her şey Taksim Parkı’ndaki Mutfak’ta içilmişti. O günden bugüne resimle geçindi.Utku figür çiziyordu geçerli anlayışa inat.Bu figür “inadı” onu 1968-72’deki politik anıştırmalı resimlere, kapitalist toplumun insanının makineleşmiş insanının taşbaskılarına (litografi) götürdü. Almanya’da sergilenen bu resimler Metro serisi diye anılmıştı. Sonra  insanlığın varolma sorununu çizip boyamaya başladı. Bu sergide benzer anlayışta resimlerle oluşmuş: Bize büyük gelen dünyamızdaki(daha doğrusu samanyolumuzdaki)  küçük serüvenimizi yansıtıyor.Yer yer patlayan ışıkla sınırsızlığını sezdiren düşlerimiz, bu düşlerin ortak yanları. Onun tanımlamasıyla Fragmanlar. Bilinçaltımızda yer eden  düş parçacıkları. Belki de artık düş sandığımız, düşlere dönüşen gerçeklerimizden parça bölük görüntüler.Asıl büyü sanatın başlangıç noktası belli olmayan tarihinden günümüze aktarılanlarda. Utku, her dönemin  ilaheleşen insan figürlerini düş ışığıyla boyuyor. Resim sanatının ustalarından yansıyanlar mı var bu ışıkta? Ergenliklerimizin  baş dönmeleri mi? Galiba hepsi.Leke ve renkle anlatıp  sergilediği taş hücrelerin, otomatikleşen insanın, alkoliklerin dünyasından geçerek bu en gelişkin sayılan canlı türünün dramını anlatıyor. Bir resim çerçevesine insanlığın geldiği ışıktan gittiği ışığı sığdırmaya çalışıyor. (Bu elbette benim tanımım. O bir felsefeciden alıntılayarak  insanlığın bir karanlıktan bir karanlığa ışıktan geçerek gitmekte olduğunu) da söyleyebilir. Ya da “Eğer bir düş giderek resme dönüşüyorsa , resim de sonuçta düşe dönüşür” yargısını verir.Çocukluğumuzdan yarım yırtık bir masalın  bir sorusu: Tüyü bu kadar güzel olan kuşun kendi nasıldır ki... Ormana bırakılan kız bu karanlıkta nereye gidebilir?Sonra kendi sorumuz “nereye giderler kırlangıçlar yuvalarını bırakıp?”Bir resimde de Sait Faik’in öyküsünden bir çakım mavi “kırlangıç yuvasındaki kadın”. Bir resmi oluşturan renk-leke-ışıkın temelindeki düş parçacıkları.
Benden de Sennur Sezer'e bir soru: " ..ya bulutlar; peki onlar nereye gidiyor? "



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR MÜZEDE OLMAK YA DA OLMAMAK - LEVENT ÇALIKOĞLU

Resim
                                                   INDETERMİNATION / BELİRSİZLİK Hemen kim diye sorarsanız, öykünün gizemi yok olur oysa adam gerçekten sinemaya  özgü bir “kurgu bilim” yazmış ve gerçekleştirirmiş, şimdilik gölgesi var! Kimden mi söz ediyorum Levent Çalıkoğlu! İstanbul Modern Müzesi’nin ilk açılışında yine -  aynı yerinde ama eski mekanında - müzenin ofisiyel tanıtım kitabında, bir tablomun röprodüksiyonu vardı; benim de olduğum Tepebaşın’daki bir fuarda Yahşi Baraz onu Nejat Eczacıbaşı’ya satmıştı ve beni tanıştırmıştı onunla. Bir süre sonra - şimdiki GalataPort -aktüel yerinde ama o yıllar doklar ve gümrüğün olduğu rıhtımda eski büyük bir ambarı restore ederek ilk müze açıldı. Bir sergi için İstanbul’a geldiğim de kızım da HonkKong’dan gelmişti ve  müzeyi gezdik, tuvalimin asılı olduğu duvarın arkası deniz, böyle bir mekanda olmak her resmin kaderi olamaz ve de tuvalimin önünde bir okuldan gelmiş bir sınıf, öğretmenleriyle, resimdeki gizeme takılmışlar, durmadan sorul
Devamı

UTKU VARLIK - SANAT AYRICALIKTIR / HELİN KAYA

Resim
                                                        SANAT AYRICALIKTIR Uzun yıllardır çalışmalarını Paris’te devam ettiren 81 yaşındaki usta sanatçı Utku Varlık, geçen yıl kaybettiği hayat arkadaşı Geneviève’e adadığı yeni sergisi ‘Appearance’ ile sanatseverlerle buluşmaya hazırlanıyor. Varlık, 11–12 Ekim tarihleri arasında Kırım Kilisesi’nde izlenebilecek sergiyi, “Ölüme dair lirik şiirin ustalarını çağrıştıran bir fısıltı’’ olarak tanımlıyor.    Geçen yıl kaybettiğiniz hayat arkadaşınız, eşiniz Geneviève için yaptığınız tablolardan oluşan özel bir sergi kapsamında İstanbul’a döndünüz... Duygusal açıdan bu serginin sizde nasıl bir yeri var? Her zaman şunu izledim; ölüm, bir tiyatro misali rolün bittiğinde sahneden çıkmaktır. Ne yazık Genevieve’in bu oyunda rolü bitmemişti, amansız bir hastalık alıp götürdü onu ve kurtuldu böylece. Fransa’da ünlü Cite des Arts International’da yönetici olarak 30 yıl çalıştı. 147 vakıf, 50 ülke ile parasal katılımıyla dünyada tek, özel sanat organiz
Devamı

GÜLÜNÇ BİR ADAMIN DÜŞÜ - BEDRİ BAYKAM

Resim
 Blog yazıma Bedri Baykam’ın verdiği yanıt: “Ne yazık ki bu yazı o kadar daha zavallı ki, artık hiç bir noktası yanıt hak etmiyor. Canım arkadaşım Komet artık konuşamadığı için onu savunurum ama daha fazla bu seviyesizlikler için debelenme merakım yok. Acı acı gülümsemekle yetineceğim. Tanrı herkese kendisiyle ve dünya ile barışık bir ruh sağlığı versin diye temenni ediyorum.”
Bedri Baykam ve de yine Blog'umda üstteki Bedri Baykam'ın yanıtına okuyucumun verdiği yanıt: "Bedri Baykam'ın iki ciltlik biyografisini çerez parasına görünce almıştım okurken eğlenirim diye. İki sayfada bir cinsel başarısıyla övündüğünü okuyunca acıyarak kapattım kapağı. Böyle bir yazının, asistanlarına "resim" yaptırdığını İZ TV belgeselinde övünerek anlatan Devrim Erbil için de yazılması lazım. Bunlar bence sanatın Adnan Hoca'ları." SON KEZ YAZIYORUM Vaktimi harcayıp yanıtımın “zavallığını” dan senin çarpık varoluşunun derinliklerine ineceğiz, ben ateist olduğum için “ruh sa
Devamı