MADS NISSEN/ APOCALYPSE NOW
Belki gözünüzden kaçmıştır; Danimarka'lı fotoğraf sanatçısı Mads Nissen "eşcisselik" konulu bir fotoğrafıyla "2015 Dünya Basın Ödülünü" ödülünü aldı; eşcinselliğin bir tabu olduğu Rusya'da yaptığı bir roportajla. Ödüller beni ilgilendirmiyor, "insana dair" en son haberleri veren bu göz, belki "şu biçimde yaşayıp giderken" farkında olmak istemediğimiz çok önemli bir gerçeği; insanın bir yerde "kokuşmakta" olduğunu, toplumlardaki farklaşmalarda kimin ezildiğini, bir "son"a mı hızla yaklaşıyoruz vs. işte bunların haberlerini veriyordu.
Etnik hesaplaşmalar, iç harpler, din, cihat, açlıklar, işsizlikler, silah, petrol, uyuşturucu, hastalıklar, salgınlar, yok edilen doğa, kirletilen denizler ve de bu kapıları bize açan politika ve din tacirleri.
Umut yok çünkü o şansı yitirdik, durmadan çoğalmakta olduğumuz sürece hanki geleceği düşleyebiliriz?
Belki en güncel "naturmort" bu, şu anda bilmiyorum ne kadar tekrarlanıyor?
Fantastik bir filmden seçilmiş bir görsel değil, insanın ta kendisi!
Ufak mutlulukların fotoğrafında bile taviz yok, adam kendini açarken eşini kapatıyor, bu çocukların geleceği bile fotoğrafta yazılı!
Sosyal peyzaj yani getto, her zaman patlamaya hazır, harp sonrası hesapsız yapılaşmanın adı; "extermination".
Işığa çağrı, evsiz ve barksızların hızla çoğalmasındaki sorun "gecenin ucuna nasıl varacağız?"
Bir zamanlar "absürt" yaratmak için kafa yorardık, Kafka'yı anımsıyorum!
Galiba geleceğin ışığı "neon" mu olacak; hanki güneş?
İnsana sığınamadığımıza göre!
Daha sonraki yaşlarda mutluluk düşleri mi yoksa Böcklin'nin "Ölüm Adası" mı?
Afganistan'da "kadının" buharlaştığı an!
Bir peyzajdan ötekine, boşluk ve direklere "görüşmek üzere" diyoruz.
Çöplüklerin kentleşdiği bir dünyada "çocuğun düşü" ne olabilir?
Amazon üstüne yaptığı fotoğraflar Salgado'ya göre çok gerçekci ve acımasız; burada sığlaşma, doğa ve insan ki; en ilkel biçimiyle yok olmak üzere.
Müthiş tesbitler; böylesine dramatik tablolar tarihte yaşandı, bugün kabullenmekte zorlanmamızın nedeni herhalde karşı karşıya olduğumuz "tezatlar". Bir yandan bu gerçekler, bir yandan daha da zenginleştirilmiş bir "quasi belle epoque".
YanıtlaSil