Cy Twombly öldü ama boş tuvallerde kırıntı karalamalar sürüyor

Şunu önce açıklamak istiyorum ; Cy Twomby ‘ le hesaplaşmak değil sorunum : bunun gibi nice ressamların, nasıl resmin tüm teknik,içerik sorunlarını dışlayıp – belki dalga – geçmek adına uluslararası bir üne ve  de  » notarité  » ye şöylece  kavuşmalarıdır. Elbette sanat önce bir  » albenidir  » , görücüye çıkan bir  işin görevi önce  ,   » dialog  » a dönüşecek bir çekim alanı yaratmaktır ; sevdim , sevmedim ya da  » belki  »  diyerek bir tavır göstermekle başlar  bu alış veriş ,sonra galeriler , tablo satıcıları, sanat tellalları, deynekciler. kolleksiyonerler, müze danışmanları, kurotörler,bunu tarihe mal edecek eleştirmenler ,sanat tarihcileri girer oyuna.Sanatın her zaman kapısı açak olduğu için nereden geldiğiniz önemli değildir. Giderek bugün resim yapamamak bir avantaj oluyor , Saint -Exupéry ‘ nin  küçük prensinin sorduğu gibi -bana bir koyun çizebilir misin ? – çizemem ne yazık diyenlerin çok olduğunu görüyorum,sanat öğretimi yapan okullarda bile   » desen öğrenimi  » kalktı.Kavramsal ortaya çıkalı sanki  » lafla peynir gemisi yürüyor  »  , bir sergiye ne olursa olsun , bir slogan ,örneğin  » ben bir galeri ressamı değilim ! » gibi  » ad  » verildiğinde , orada ne sergilediğiniz önemli olmuyor ,isterseniz bienallerde  » çağdaşlık adına Venedik kanallarının kirli suyunu arıtırsınız bu da sanatın   » actuel  » olduğunu kanıtlar. biz yine tuval ressamlarımıza dönelim.Cy Twomby ‘ e dönersek ; boş bir tuvalin herhangi bir yerine ,çaktırmadan aklına o anda gelen bir cümleyi yazmak , sanki bir sloganla bir sergiyi götürmek , boşluğu ya da boş olanı sergilemekle  üstelik sanatın bir düşünürü olduğun ortaya çıkıyor . yine o boş tuvalin bir yerinde ; sanki fırçanı temizlerken kalan boyayı oraya sürtmüşsün , Londra ‘ da Dulwich galerisinden çıkarken kafamdaki karmaşıklık , bir süre sonra , 2007 de Avignon ‘ daki  Lambert kolleksiyonunu gezerken Twomby’nin yine bir boş tuvaline çaktırmadan bir öpücük konduran , kendisi de sanatcı Rindy Sam , kırmızı dudak boyasının tuvalden temizlenmesi için   »restauration  ücreti dahil  » masum bir tuval’e  » saldırmak suçundan epey bir para ödedi, Galerici Lambert mahkemede 2 milyon euroluk bir dava açmıştı. Yvon Lambert ‘i adını gaçenlerde yine duyduk ;  » Mucizeye inanıyorum  » adında yaptığı bir sergideki  Andres Serrano ‘ nun  » İsa ‘nın siydiği  »  adlı ( kendi siydiğinin içinde sergilediği çarmığa gerilmiş İsa  fotoğrafı ) İsa ‘ya hakaretten saldırıya uğradı , bilmiyorum ,  Mr. Lambert böyle uç işlerle uğraşmanın riskinin farkında mı ,Twomby ‘ nin belki Louvre müzesine önemli bir çağrıyla ne yaptığını görmediniz ! Fransa ‘ nın son yıllardaki kültür  ve sanat adına sığlaşmasın açık örnekleri , büyük para babaları , büyük sanat vakıfları , çok ünlü Amerikalı galericilerin pompalaması sonucu en önemli saraylar , müzeler , kutsal mekanların tüm şarlatanlara açılması sanki onların  yaptıklarını tanımlamak için her sözün başında kullandıkları « CONTEMPORAIN »  mekanlar yokmuş gibi , buna karşı olanlar hızlı bir şekil püskürtüldü. Evet  Twomby  Louvre! un « Bronz Salonunun  » kubbesini resimledi , resimlemek biraz fazla onun için, boyadı diyelim.  » The Ceilling  »  kubbe hızlı bir şekilde maviya boyanmış ve de  sanatcı alışılmış şekilde bazı notlar iliştirmiş sağa sola, örneğin Praxitele , phidas , Myron , polyclete vs. Atıf yapıyor  bu gök kubbede olanlara. Buradan gelmek istediğim nokta : bizde de başladı bu moda , geçenlerde aldığım bir davetiye  Ankara  »  Anadolu Medeniyetleri müzesinde  »  bir sergi davetiyesiydi . Bu sergiyi düzenleyen ,o müzeyi alıcı gözüyle gezseydi acaba buna cüret  edermiy di ? İstanbul Dünya Kültür Başkenti  adına nice kutsal mekanları peşkeş çektiler. Çok doğru « .. zorla güzellik olmaz !



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR MÜZEDE OLMAK YA DA OLMAMAK - LEVENT ÇALIKOĞLU

GÜLÜNÇ BİR ADAMIN DÜŞÜ - BEDRİ BAYKAM

UTKU VARLIK - SANAT AYRICALIKTIR / HELİN KAYA