Bakış Açısı / utku varlık

  HİÇBİR ZAMANA SIĞMAMAK YA DA BÜTÜN ZAMANLARDA BULUNMAK! Ben zamanı gördüm, İçimde ve dışımda sessiz çalışıyordu, Bir mezar böyle kazılırdı ancak, Yıldırımsız ve baltasız, Bir orman böyle devrilirdi! Ben zamanı gördüm, Kaç bakışta bozdu hayâli, Ve kaç düşüncede! Ben zamanı gördüm, Şimşek gibi bir ânın uçurumunda... A. H. Tanpınar Utku Varlık , Borges’in düşsel komşusu, yakın arkadaşı olur, ikisi de ‘öteki’ olabilmeyi iyi biliyor, ikisi de kısa devre yapabilir düşlerimizin solgun bahçesinde, çünkü ikisi de akıllara durgunluk veren işler ürettiler ve Utku Varlık hâlâ giz kazıcısı, giz yontucusu yolculuğuna devam ediyor. Borges kesinkes bir heykel duruşudur, bütün zamanlara bastonuyla ilerlemiştir, hem içinde hem dışındadır zamanın, Borges’in sandalyesi evreni simgelemektedir, dikkat edelim, sandalyenin ayakları pars, elleri makas, sırtı aşkın gövdesinden yapılmıştır, yani rüya ne zamanın ne hayatın dışına sızmıştır. Evet, bu yorgun dünyada her şey ürkütücü bir yalnızlıkla tanımlanmıştır