 |
| Paul Branca-Display Mediating Landscape |
Bugün ilginç bir haber; İtalya'nın Bari kentinde Contemporary sergileyen bir galeride, temizlikci kadının yanılarak çöp tenekesine attığı; Amerikalı artist Paul Blanca'nın bir yapıtı. Gerçek çöp içeren bu "installation"; kartonlar, izmaritler, capotlar vs. den oluşuyor. Dünya modern müzeleri temizlik yapan personeli defalarca uyarmışlardı: "..herşeyi çöpe atmayın; bilmiyorsanız kuratör'e sorun' " diye. Daha önce Düsseldorf müzesindeki Josph Beuys'un " Feltecte" adlı, akmış tereyağı içeren yapıtını temizleyen kadının işine son verildikten sonra. Örneğin Martin Kippenberger'in de Dortmund Müzesindeki "Ne zaman dam akmaya başladı" installation'nu; bilerek yanlış konmuş su damlayan kovanın, temizleyen kadının tarafından yerinin değiştirilmesi! Tüm bu kazalar ne yazık çağdaş sanatı bilmeyenler tarafından yapılıyor
FIAC nedeniyle yayınlanan bu rapor, contemporary ticaretinin ne büyük rakkamlara ulaştığını, hanki ülkelerin bu sirk'te nasıl oynadığı, futbol'dan sonra para kazanmanın, lobileşmenin nasıl bir güç sağladığı, bu pazarın sağlığını istatistik gösterisinde İstanbul; Viyana, singaour, tokya, münih, Dubai Stockholm'dan önce geliyor!
Ülkemiz üstüne her zaman beni şaşırtan en ilginç yan; gerekli gereksiz herhangi bir şeyi en hızlı bir şekilde değerlendirmek. Uzun süredir kendime sorduğum; Türkiye'de "Contemporary" düdüğü çalanlar, bu oyunu kime oynuyorlar? Malum bunlar bir kaç büyük banka ve zengin bir otel sahibi. Fiac süresince yapılan hesaplar gerçekten şaşırtıcı; istatistikler göre, bu sirke para yatıran zengin ülkelerin içindeyiz. Paradoks; yalnız Vermeer'in bir tablosunu satın alıp bir müzeye koymak değil, Basel'den Fiac'dan ya da yabancı galerileri yemliyerek yaptıkları kendi fuarlarından büyük paralar vererek aldıkları ileriye dönük bir "çöp" değeri taşımayan bir kaç süprüntü. Bir oyuna geldiklerinin farkında değiller çünkü "snop" olmanın, salonlarda hava atmanın tek yolu. Daha önce anlattığım gibi, bunu manupulé eden ve de yine bundan para kazanan bir kaç milyarderin ayak oyunudur. Bugün alınır-satılır ve de yatırımdır inancı yarın bir "hiç" e dönüşürse şaşmayın. Sanat açıkca bir bilinçtir, insan da böyle, zavallıca tükenmeyecektir.
 |
| Otobong nKanga |
 |
| Daniel Buren / Au fur et mesure |
|
| Liz Magor / compagnon |
 |
| Laure Prouvost / |
 |
| Rey Akdoğan / Band |
Adında türkçe bir yansıma olan bu sanatçı Basel Fuarına katıldığında, onu sergileyen galerinin takdimi: " HANNAH HOFFMAN GALLERY/ SOLO PRERENTATION OF ARTIST REY AKDOGAN". Yerdeki panoya basmamak için ve de ona bakarak yürürken, ne yazık sanatçının asıl işi; kırmızı band'ın farkına varılmıyor!
 |
| Glafor Eliasson |
Bir gün dalgın yürüyüşlerimden birinde, fazla uzak değil; iki gün önce, "Jardin des Tuilleries" de buldum kendimi, çok sevdiğim "Galignani Kitap evi"nden çıktıktan sonra. Biraz uzakta makinaların işlevi gözümü çeldi; yine ne yapıyorlar merakıyla yaklaştığımda, vinçler bir takım bronz hayvan büstlerini büyük havuza yerleştiriyorlardı, aklıma İstanbul'un bazı parklarına konmuş tarihi Türk kahramanlarının büstleri geldi ki her zaman merak edip, araştırmamıştım; kim yaptı, niçin, kim, hangi nedenle koymuş diye?
Sonuçta operasyonu yöneten sorumludan Ai wei wei'nin Fiac için yerleştirildiğini söyledi, bahçede başka işlerin de olduğunu ekledi. Yine karşıma çıkmıştı ama bu günlerde Londra ve Berlin'de de adamın şenliği. Bu işlerin hiç olmaz sa fügüratif, bronz , heykel diyeceksiniz ama Ai wei Wei yalnız tasarlamış, figürler geleneksel Çin sanatından alınıp, bronza dökülmüş, Newyork'da sergilenip, 5.4 milyon dolara satılıyor. Ai WeiWei burada üstüne oturduğu Çin sanatını kendine transfer ederek işini sürdürüyor.
 |
| AiWeiWei / Zodiac -Geleneksel Çin sanatından hareketle |
Sonuç olarak "Borusan" nın güncel sanata verdiği önemine bir katkıda bulunmak istiyorum; Jardin de Plantes' daki bu borulu yapıta sponsor olabilirlerdi!
 |
| Vincent Mauger |
 |
| Urs Fischer |
 |
| Anthony Voisin |
 |
| Eric Hatta |
 |
| David Altmejd |
 |
| Elvire Bonduelle |
 |
| Claude Leveque |
Daha ilginç bir yanı bu fuarın, dünyanın en önemli fuarlerından biri olmak, düdük öttürmek için, hiç bir mantık gütmeden "acımasız olmak"! Nice kendini önemli sanan bir çok galeri bu fuara "yetersiz" oldukları için alınmamış oysa metre-karesi en pahalı bir fuar . Peki bu yargıyı öğrenebilirmiyiz? Kanımca eskiden olduğu gibi estetik, pentür kalitesi yani tuval olmadığına göre, kanımca bunların içinde sizinle en iyi dalga geçenler seçiliyor, kitch olmak en önemli bir kalite ama burada galericileri unutmayalım, asıl görülmesi gereken kanımca onlar.
MORAL OLARAK, BİLGİ VE TEKNİK AŞAMASANIN EN ÜST DÜZEYİNDE; İNSANIN ÖTEKİ YANI, KENDİ GİZEM "FENOMENLERİ" BU DENLİ ANLAMSIZ ÇİRKİN VE KITCH OLAMAZ. PARA YIKAMAK AMAÇLI LOBİLERİN KONTROLÜNDE BAŞKA BİR SANAT DA DÜŞÜNÜLEMEZ. BİRAZ İYİ BAKIN; BİZE NE ANLATILMAK İSTENİYOR!
Merhaba
YanıtlaSilGorsellerin ufkumu actigini dusunuyorum,tesekkurler,
Utku Varlik'a selam olsun
Lale Erkal
Merhaba
YanıtlaSilGorseller ufkumu acti. Tesekkurler
Utku Varlik' a selam olsun
Lale Erkal
2013'tü sanırım, centre pompidou'da pembe ya da sarıya boyanmış(net hatırlamıyorum rengi) bir tazı koşturup duruyordu, bir köşede, yerde, üç yuvarlak taş konmuştu. Demek anlamadığımızı düşünüp kendimize işkence etmek yersizmiş. Ve bunun benzeri bulanıklıklar edebiyatta, sinemada da türev olarak mevcut..
YanıtlaSil