Bakış Açısı / utku varlık

Franck Scurti  Telerema dergisinde Yasmina Youssi imzasıyla yayınlanan " Fransa'nın en büyük müzesi ne işe yarıyor "başlığındaki araştırma, şu ana kadar bu konudaki görüşlerimin ve analizlerimin çok üstünde ve de istatistik açıdan da " çağdaş sanat " sloganıyla ne dümenler çevrildiği ve nasıl para kazanıldığının da önemli bir belgesi . CNAP " Le fonds D'Art Contemporain " , devletin çağdaş sanatı deslemek ve müzelere yönelik ayırdığı önemli bir fon . Başlıbaşına bir kurum , devletin başındaki buna bağlı tüm bakanlıkları , contemporain , modern , conceptuel  vs. sloganlarıyla uyutup , onların parasını çeken , contemporary'nin uluslararası lobisinin emrinde , belli başlı galerilerin ve ünlü kolleksiyonerlerin dikte ettirdiği , sanatın tüm dallarını kapsayan ; Görsel Sanatlar : peinture , sculpture , photographi , installatin , video , multmédia , art graphique , design vs. Satın alıp ya da " commande publique " yani sipariş vererek ,...

Her şey çok hızlı bir değişim içinde , değişimin de  bir gereklilik olduğu söz götürür , sanat adına her dalda izlediğimiz örneğin yazı , resmin içine düştüğü " modern tuzağını " 60 yıllarında uzaklaştırmasına rağmen , kitabın albenisinin çekiciliği , onu " sur-charge ", çok fazla yazar , kitap okyanusu fenomeniyle karşı karşıya getirmiştir , kitap , para kazandıran bir mesleği de onurlandırmış ; yayınevlerinin de o denli çoğalması ,yazı ve  yazarlık şansını beraberinde götürüyor. Kitap seven olarak zamanla hesaplaşma , alınan kitapların birikimine , yeni yazarlardan aradığını bulamama , giderek gönül çelen eski yazarlarına dönme , yalnız bana özgü değil. Sinema da aynı yıllarda modernci " mystificateur " lerden kendini kurtardı , belki bugün en özgün diline ve tekniğine ulaşmış tek sanat . Müziğe gelince " contemporary " kompleksini silkeleyip , alabildiğince eski kaynaklarına döndü . Erken müzik . barok müzik grupları o kadar yaygın ki her gün ...

Dün The Independent gazetesinin yazdığına göre ; emekli bir CIA ajanının deşifre ettiği sanatın nasıl politikaya , propoganda yoluyla soğuk harp süresince kullanıldığıydı. Eski CIA ajanı Donald Jameson' un anlattığına göre harp sonrası Amerikan soyut dışavurumcu ekolünün en önemli isimleri ; Jackson Pollock ,Robert Motherwell , Willem de Kooning  ve Marc Rothko ,  20 yıl , soğuk harp boyunca , CIA tarafından  büyük sanatcı olarak dünyaya tanıtılmışlardır. Daha doğrusu Amerikan gizli servisi bu ressamlar için harp sonrası 1947 jackson pollock Robert Motherwel den itibaren Farfield Foundation aracılığıyla Yeni Amerikan Pentürü sergisiyle başlayan promotion giderek İngiltere' de Tate Galllery daha sonra da Museum of Modern Art (Moma)  New York' da müzeleşmiştir ki bu müzenin kurucularından Nelson Rockefeller'in annesinin de CIA çok yakın ilişkileri bilinir. Bu organizosyonda sanatla köprüleri kuranlar yine bu gizli servisin önemli isimleriydi : William Paley John...

Bugünlerde Lyon Modern Sanat müzesinin iki katını  bir retrospectif sergiyle dolduran Robert Combas , sanat adına tüm prensiplerime aykırı düşen bir ressam, uzun süredir kendime soruyorum ;  resim mi ? Benim göremediğim belki bir mesaj , belki başka bir boyut var , ben mi yerine koyamıyorum ! Yapılan ; kötü karikatürle , grafitti arası , hiç bir endişe güdülmeden , açıkca sanatın varoluşuyla dalga geçen , " Bic onyx marker "le " bande dessinée" tekniği hızıyla çizip, içini renklendirmek . Resim kültürü adına hiç bir endişesi olmadığı için , üretimi de o kadar hızlı oluyor. Nereden bakarsak bakalım , bir kabullenme çözümünü getiremiyorum . Güney aksanıyla, resminin kaynaklarını Mickey ve Tintin'e bağlıyor oysa kuşak olarak ünlü Amerikan dergisi " Mad " ı kaçırmış , Mad'ın kapağındaki şu sözünü koyabilirdi sergi davetiyesine : "..Tales calculted to drive you mad " yani "."hikayeler sizi delirtmek için hesaplanmıştır. " Rob...