ANXIOGENE

FIAC 2012

Her yıl Ekim ayında giderek sergileyeni , alıcısı , görücüsü de tahammül sınırlarını aşarak "snop " bir show  , attraction , sirk den de öte çağımıza mal edilmek istenen bu zevksizlik fuarı benim ilgimi şöyle çekiyor ; "çirkinlik" nasıl olur da bu denli bulaşıcı olabilir ? Bunun sanat olduğuna inananların dialectique bir açılımları , beğenileri niçin sığlaşmıştır , en önemlisi de gördüğüm kadar kimse bunu yadsımıyor ; kendilerine yönelttikleri tek yanıt , "..belki anlamıyorum ! "

Sanat ; insanın içe dönük bir ayna dan yansıması olarak yüzyıllardır arıtılmış , varabileceği en üst düzeyde kendi "varoluşunun" bir tanımıdır . Öncelikle estetik kaygılarımız " güzel " e ve de onun moral  sınırlarında gezinirken nasıl olur da "banalisation" içerik olarak müzelere girer ?

L'origine de la guerre / Orlan

Uzun bir süredir , bu tür "contemporary'de" amaç kendi içindeki "rahatsızlık" daha doğrusu psychique sapmaları odak olarak seçmektir , fotoğrafın teknik aşamasındaki olağanüstü kolaylık , yaratma dan daha çok üretme , nasıl olursa olsun , kimsenin sorunu değil  çünkü bu "şamata" için fazla bir kültür ,bilgi , teknik gerekmiyor . Örneğin kendi vücudunu , yüzünü kesip , biçip ve de bunu sergileyen Orlan gibi ruh hastalarının yanı sıra sergilenen işlerin çoğunda izlenile "klinik bir vaka " teşhisi çok doğrudur.

Cindy Scherman / Untitled

Cindy Scherman'nın çağın en gözde sanatçısı olarak 450 bin dolara satılan bu fotoğrafını önce gelip alamayanların sukut-i hayale uğramalarını da burada belirteyim.

Paul Mc Carthy / George Bush

Domuzla çiftleşen  Bush , karikatür misali yine contemporary'nin şöhretlerinden Paul Mc Carthy'nin ve de ederi 2 milyon dolar.

Vincent Olinet / After the Waves

Anish Kapoor

Fuarla ilgili beni şaşırtan en ilginç olay , televizyonda gördüğüm bir roportaj ; Boliviya'dan gelmiş bir kolleksiyonerin Anish Kapoor'un bu eseri önünde söyledikleri , daha çok yakınmasıydı , elinde yalnız 50 bin doları olduğunu ve de ne yazık bu eserin fiatının da 500 bin sterlin olması , açılış süresince bir mucize beklediğini , daha sonra da eserin çoktan satıldığını öğrendiğinde ki pişmanlığıydı.

Jaume Plensa / İstanbul Blues - Galeri Lelong

Bu kez Fiac kendi duvarlarının dışına çıkmıştı ; kentin meydanlarında , değişik müze , parklara da heykelimsi işler serpiltirilmişti . Bu arada Vandome meydanında Jaune Plensa'nın " İstanbul Blues ",
notalardan oluşmuş işi de bana, bir zamanlar İstanbul'u heykellerle donatmak isteyen belediyenin Gürdal Duyar'a ısmarladığı ve de konulduktan iki gün sonra kırılan "Güzel İstanbul" heykelini anımsattı.